1. Przygotowanie podłoża

• Zalecenia ogólne

Przed przystąpieniem do prac należy dokonać oceny stanu technicznego podłoża i na tej podstawie podjąć decyzje
o sposobie i zakresie przygotowania powierzchni. Na czas robót trzeba zdemontować elementy utrudniające szczelne przyklejenie płyt izolacji cieplnej i wykonanie na nich warstwy wykończeniowej. Dodatkowa warstwa izolacji zwiększy grubość ścian, spowoduje więc potrzebę zwiększenia wysięgu obróbek blacharskich, kotew rur spustowych itp. Okna  i stolarkę drzwiową na czas robót należy zabezpieczyć przez zabrudzeniami za pomocą folii.

• Wymagania dla podłoża

Powinno ono być stabilne, równe, czyste i suche. Podłoża chłonne powinno się gruntować emulsją ATLAS UNI-GRUNT, natomiast podłoża gładkie i niechłonne (beton) tynkiem podkładowym ATLAS CERPLAST. Podłoże powinno umożliwiajać łatwe wyprowadzenie na ścianach płaszczyzny utworzonej przez przyklejoną warstwę izolacji cieplnej. Powierzchnię należy oczyścić z warstw mogących osłabić przyczepność zapraw, czyli kurzu, fragmentów luźnych i osypliwych.

• Montaż listew cokołowych

Pierwszym krokiem w docieplaniu budynku jest mocowanie listew cokołowych. Stanowią one montażowe podparcie pierwszego rzędu płyt, a także ułatwiają zachowanie równomiernegopoziomu kolejnych warstw. Listwa powinna być mocowana poziomo
na cokole budynku, nie niżej niż 30 cm nad poziomem gruntu, co zapewnia ochronę przed wpływem podciągania wilgoci, a także chroni przed zabrudzeniami. Zamiast listew cokołowych dopuszcza się także stosowanie pasów siatki pancernej bądź dwóch warstw siatki z włókna szklanego.

     2. Mocowanie izolacji cieplnej

• przyklejanie płyt styropianowych

W przypadku równych podłoży do nakładania zaprawy można użyć pacy o zębach 12 mm – klej nanosi się wówczas bezpośrednio na płytę, a nie na podłoże. Natomiast dla mniej równych podłoży zaprawa klejąca powinna być rozłożona na powierzchni płyty metodą „pasmowo-punktową” – w postaci pryzmy obwodowej ułożonej wzdłuż krawędzi płyty na co najmniej 3 cm szerokości
i kilku placków zaprawy o średnicy 8-12 cm rozmieszczonych centralnie na powierzchni płyty.


Pasmo obwodowe umieszcza się w takiej odległości od krawędzi, żeby po dociśnięciu płyty do ściany zaprawa nie wycisnęła  się poza obrys i krawędzie boczne. Naniesiona na płytę zaprawa klejąca powinna pokrywać co najmniej 40% jej powierzchni
(po dobiciu płyty do podłoża – min. 60%).

Przyklejanie izolacji termicznej należy zacząć od naroża budynku. Pierwszy rząd płyt mocuje się opierając go na listwie startowej, kolejne stosując przewiązanie spoin w tzw. cegiełkę w płaszczyźnie ściany i w narożach budynku. Niedopuszczalne jest pokrywanie się krawędzi płyt termoizolacyjnych z krawędziami naroży. Po nałożeniu zaprawy płytę należy przyłożyć do podłoża, dosuwając ją szczelnie do już przyklejonych płyt, i docisnąć, pamiętając o kontroli płaszczyzn za pomocą poziomicy. Jeżeli zaprawa klejąca wyciśnie się poza obrys płyty, należy ją usunąć. W sytuacji, gdy pomiędzy sąsiadującymi płytami stwierdzono szczeliny, zalecane jest wypełnienie ich odpowiednio dociętymi paskami styropianu, ewentualnie pianką poliuretanową o niskim stopniu rozprężania.

• Szlifowanie płyt izolacyjnych

Powierzchnia płyt izolacyjnych po ich zamocowaniu do podłoża powinna być równa, dlatego po związaniu zaprawy mocującej płyty (po ok. 24 h) można przystąpić do szlifowania ich powierzchni tarką lub pacą obłożoną grubym papierem ściernym. Likwidowane są wtedy ewentualne uskoki krawędzi płyt.

    3. Montaż elementów dodatkowych

W celu zwiększenia odporności na uszkodzenia mechaniczne, umożliwienia swobodnego odprowadzania wody oraz wykonania dylatacji, na zamocowanej warstwie termoizolacyjnej należy zamontować profile wykończeniowe. Profile montuje się we wszystkich szczególnych miejscach elewacji, takich jak: narożniki, ościeża, parapety itp.

    4. Mocowanie mechaniczne

Do mocowania za pomocą łączników mechanicznych z trzpieniem plastikowym, można przystąpić po upływie ok. 24 godzin od przyklejenia płyt. Szczegółowe informacje o ilości łączników, ich długości, głębokości zakotwienia oraz rozmieszczeniu powinny być określone w projekcie technicznym ocieplenia, z uwzględnieniem wymagań producentów kołków.

    5. Wykonanie warstwy zbrojonej

Do wykonania warstwy zbrojonej można przystąpić nie wcześniej niż po 3 dniach od zamocowania płyt. W tym celu,
na przyklejonych płytach izolacji cieplnej, nakłada się zaprawę klejącą, która, następnie profiluje się pacą zębatą o wielkości zębów 10-12 mm. Klej rozprowadzać pionowymi pasami o szerokości nieco większej niż szerokość stosowanej siatki.

Następnie, zaczynając prace od góry, do tak przygotowanej warstwy przykłada się kolejne pasy siatki zbrojącej i w kilku miejscach na całej długości zatapia je w kleju. Sąsiadujące pasy siatki muszą być układane z zakładką min. 10 cm zarówno w pionie, jak
i w poziomie, a na narożach min. 15 cm. Zakładki siatki nie mogą się również pokrywać ze spoinami pomiędzy płytami. Po przyłożeniu siatki należy ją dokładnie zatopić w warstwie kleju. Prawidłowo zatopiona siatka, jako zbrojenie rozciągane, powinna być całkowicie niewidoczna spod powierzchni kleju i nie powinna bezpośrednio stykać się z powierzchnią płyt.

    6. Wykonanie wyprawy elewacyjnej

Zewnętrzną warstwę systemu może stanowić samodzielnie wyprawa z tynku cienkowarstwowego lub tynk cienkowarstwowy pomalowany farbą elewacyjną. Do wykonania warstwy wykończeniowej można przystąpić po ok. 3 dniach od nałożenia warstwy zbrojonej. Można stosować dowolne tynki cienkowarstwowe – mineralne ATLAS CERMIT, akrylowe ATLAS CERMIT, mozaikowe ATLAS DEKO M/ DEKO DIM, silikatowe ATLAS SILKAT lub silikonowe ATLAS SILKON. Powierzchnię tynku można, opcjonalnie, malować farbami: ATLAS ARKOL E, ATLAS ARKOL S, ATLAS ARKOL N lub ATLAS FASTEL NOVA. Wszystkie prace należy wykonywać zgodnie z technologią opisaną w kartach technicznych poszczególnych wyrobów.

Dane techniczne SYSTEMU OCIEPLEŃ ATLAS HOTER

ATLAS HOTER jest systemem ocieplania budynków, będącym firmową odmianą metody objętej instrukcją ITB nr 447/2009 - “Złożone systemy izolacji cieplnej ścian zewnętrznych budynków ETICS. Zasady projektowania i wykonania.”

W przypadku systemu ATLAS HOTER warstwę termoizolacyjną stanowią sezonowane, samogasnące płyty styropianowe odmiany EPS 70-040 lub EPS 100-038. Gdy dociepleniu podlega również cokół, przyziemie a zwłaszcza część podziemna budynku, do wykonania warstwy termoizolacyjnej należy użyć płyt z polistyrenu ekstrudowanego. Grubość izolacji termicznej powinna być dobierana indywidualnie dla każdej ściany budynku, m. in. na podstawie obliczeń współczynnika przenikania ciepła U_k. Powinien on spełniać wymagania izolacyjności cieplnej przegród określone w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki oraz ich usytuowanie.

Elementy SYSTEMU OCIEPLEŃ ATLAS HOTER

Dane techniczne SYSTEMU OCIEPLEŃ ATLAS STOPTER

ATLAS STOPTER jest systemem ocieplania budynków, będącym firmową odmianą metody objętej instrukcją ITB nr 447/2009 - “Złożone systemy izolacji cieplnej ścian zewnętrznych budynków ETICS. Zasady projektowania i wykonania”.

W przypadku systemu ATLAS STOPTER warstwę termoizolacyjną stanowią sezonowane, samogasnące płyty styropianowe odmiany EPS 70-040 lub EPS 100-038. Gdy dociepleniu podlega również cokół, przyziemie a zwłaszcza część podziemna budynku, do wykonania warstwy termoizolacyjnej należy użyć płyt z polistyrenu ekstrudowanego. Grubość izolacji termicznej powinna być dobierana indywidualnie dla każdej ściany budynku, m. in. na podstawie obliczeń współczynnika przenikania ciepła U_k. Powinien on spełniać wymagania izolacyjności cieplnej przegród określone w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki oraz ich usytuowanie.

Elementy SYSTEMU OCIEPLEŃ ATLAS STOPTER

• Atlas Hoter - aprobata ITB
• Atlas Hoter - certyfikat ITB
• Atlas Hoter - deklaracja zgodności BY
• Atlas Hoter - klasyfikacja ogniowa
• Atlas Stopter - aprobata ITB
• Atlas Stopter - certyfikat ITB
• Atlas Stopter - deklaracja zgodności BY
• Atlas Stopter - deklaracja zgodności SU
• Atlas Stopter - deklaracja zgodności ZG
• Atlas Stopter - klasyfikacja ogniowa
• Cennik